Jazda po lesie

Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu,

Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi,

Śród fali łąk szumiących, śród kwiatów powodzi,

Omijam koralowe ostrowy burzanu.


Już mrok zapada, nigdzie drogi ni kurhanu;

Patrzę w niebo, gwiazd szukam, przewodniczek łodzi;

Tam z dala błyszczy obłok - tam jutrzenka wschodzi;

To błyszczy Dniestr, to weszła lampa Akermanu.

już nawet Mickiewicz pisał o jeżdżeniu po łąkach i lesie na motocyklu.

[Adagiio]

Od ostatniego razu jak tu zaglądałem, widuję więcej ekozjebów w lesie, rozwieszonych linek i dech z gwoźdźmi podobna ilość, przyrost dróg technicznych postępujący, zul zostawia po sobie jeszcze większy syf jak kiedyś, las co raz rzadszy i widoczność zdecydowanie się poprawiła.