Skąd przychodzimy, dokąd idziemy?

[majo]

Robert jak trafisz w to "coś" to codzienność jest ciągłą głodówką za podróżą.
To "coś" jest po powrocie nieznośne, kiedy musisz zrobić banalne czynności, to "coś" wyzwala bunt i kalkulacje myśli..dlaczego tak wcześnie wróciłem. Mierzenie się z samym sobą to najfajniejsza postać którą tworzymy sami i trwa tak długo jak jesteśmy w stanie oddzielić świat materialny od wolności. To "coś" nie zanika, czeka na odpalenie i kolejne kopnięcie w świat fantazji...hmm...niby nic a jednak "coś"...
Walka jest zbędna, tak jak posty, które kasuje ktoś bo ma inny wizję życia...wgląd dla "lepsiejszych" w PW to kurestwo!!! Jakim prawem? Oddzielić Ziarno i nawiązać kontakt - reszta niech sobie trwa i kotłuje w swoich małych wojenkach. Nic nie przemija, trafiamy na siebie w najmniej oczekiwanych chwilach i to warto kontynuować.