[GPS] Chciałbym kupić taki, mały komputerek....

[fxrider]

Napisał matjas

p.s. FXRIDER - czy 62 ma tryb odwrócenia mapy? w sensie, żeby można było umieścić odbiornik w poziomie? rozwiązałoby to poważny problem jaki mam z moim nowym moto. ni chuchu nie ma tam miejsca na navi chyba, że na górnej półce a ja tego miejsca bardzo bardzo nie lubię. jako urządzenie 'handheld' nie sądzę... ale może?

Niestety nie, przynajmniej w softach które ja znam. Z tego co się orientuję z outdoorowych garminów tylko montana ma takie coś. Choć ta jej outdoorowość jest już trochę dyskusyjna, bo to raczej już krzyżówka oregona z zumo.

Napisał Ikar

A ja mam pytanie o oregona. Jak się ma do 62? Nie chodzi mi o dane techniczne, tylko praktyczne uwagi. Czy aparat się przydaje (model 550)? Czy ekran dotykowy się sprawdza?

Co do aparatu nie wiem - nie testowałem.
Ogólnie soft i ogólna obsługa jest bardzo zbliżona, największe różnice to sposób sterowania. W niektórych miejscach soft oregona nie miał niektórych co bardziej hardkorowych funkcji 62ki, ale dla 80% użytkowników to bez znaczenia raczej.
W moim odczuciu oregon trochę lepiej nadaje się na przeloty i dłuższe dystanse - łatwiej jest wklikać nazwy za pomocą dotykowego ekranu, jest trochę szybszy, za to gorzej się go obsługuje podczas jazdy.
Ma większy ekran o większej rozdzielczości (także o większym DPI, ładniejsze kolory), przez co mapy wyglądają na nim ślicznie (i więcej widaćv na jednym ekranie - większy "zasięg widoczności"), ale w praktyce okazuje się, że to zaleta raczej tylko podczas postoju. Podczas jazdy elementy są mniejsze niż w 62ce, przez co trudniej je dostrzec, zwłaszcza jeśli są wibracje i obraz się trochę rozmazuje. Kolejna sprawa to warstwa dotykowa - ta pogarsza czytelność ekranu w słońcu - jest dużo lepiej niż w larkach i innych takich, ale z drugiej strony przy 62 widać istotną różnicę. Kolejna sprawa - operowanie w rękawicach - jak się ktoś uprze to da się podczas jazdy, ale to już trochę ekwilibrystyka się robi. Czasem ciężko też paluchem konkretny punkt wskazać i trzeba trochę podejść żeby zaznaczyć to co się chciało. Dlatego uważam, że to bardziej sprzęt do obsługi "postojowej" i dalekobieżny - wbijam i jadę.
62 ma mniej wyględny ekran, ale podczas jazdy można ją złapać lewą ręką za dolną część obudowy i kciukiem (w rękawicy) precyzyjnie operować wskaźnikiem na ekranie, a przyciski ułatwiają szybkie dostanie się do potrzebnych opcji (jak ktoś chce przetestować oba modele to proponuję spr. zaznaczyć waypoint w aktualnej pozycji podczas jazdy). Da się to robić również w terenie - ja n.p. często przewijam sobie mapkę do przodu, żeby zobaczyć konfigurację nast. zakrętu, jeśli jeszcze jest poza krawędzią ekranu - potem jedno naciśnięcie QUIT i już jestem z powrotem na swojej pozycji. Mniejsze DPI oznacza, że droga na urządzeniu jest narysowana brzydszą ale szerszą kreską i łatwiej jest ją dojrzeć na wibrującym, trochę oddalonym urządzeniu podczas szybkiego zapitalania w terenie. Ekran pod słońce też jest czytelniejszy. Za to wprowadzanie liter za pomocą joysticka jest upierdliwe (choć i tak dużo mniej niż roller w Colorado).
Z racji małego ekranu (czyli małego zasięgu widoczności) i średnio szybkiego (co mimo wszystko oznacza tak z 5x szybciej niż w 60tce) przewijania mapy (zwłaszcza z podkładem rastrowym) 62ka jest mało wygodna do planowania trasy. Ja zwykle (szosowo) biorę mapę do ręki, wymyślam trasę i dopiero potem strzelam w garminie gęsto punktów trasy, żeby mnie poprowadził tak jak ja chcę - takie podejście się sprawdza. W terenie robię sobie trasę (a najlepiej track - ale tego w samym GPSie się nie da) i po niej/nim jadę (bez routingu). W 62 (i oregonie chyba też) można potem wyświetlić na stałe na mapie kilka tracków w różnych kolorach - genialnia sprawa. Ja tak tworzę (lub wgrywam gotowe) różne warianty tras offowych i potem bez zatrzymywania moto mogę improwizować, jeśli jedna z nich okazuje się niefajna. BTW. podkład rastrowy z map z geoportalu wprowadza zupełnie nową jakość endurzenia - 60tka się tu chowa. Widać po czym jedziesz, czego możesz spodziewać się za chwilę i daje możliwość improwizowania w terenie, bo mapy wektorowe są w porównaniu do tego strasznie ubogie. Choć przewijanie takiej mapy to mordęga (wooooooolnooooo)- zdecydowanie trzeba wcześniej wyklikać track w domu na kompie.
Inna rzecz - zastanawiam się jak dotykowy (więc delikatniejszy) ekran oregona znosi szorowanie zapiaszczoną rękawicą na dłuższą metę....

Tak więc jeśli chodzi o możliwości softu to oba urządzenia są bardzo podobne, ale niuanse powodują, że każde z nich ma swoją odrębną niszę jeśli chodzi o optymalne zastosowanie. Bo nie znaczy to oczywiście, że Oregon w teren się nie nadaje (albo 62 na trasy), ale po prostu pewne (w/w) cechy dają każdemu z nich inne przewagi.

Kwestia przyzwyczajenia to odrębna sprawa - ja się przyzwyczaiłem do przyciskowców. Choć na trasy też eksperymentował z PNA, żeby mieć dostęp do większej ilości softów i map. Niestety słaba czytelność w słońcu i seryjne mordowanie ładowarek przez wibracje w LC4 dawały przewagę 62ce do której można jednak baterie wsadzić.

pzdr, Adam

Napisał fxrider

Niestety nie, przynajmniej w softach które ja znam. Z tego co się orientuję z outdoorowych garminów tylko montana ma takie coś. Choć ta jej outdoorowość jest już trochę dyskusyjna, bo to raczej już krzyżówka oregona z zumo.

Adam,
"Uderz w stół a nożyce się odezwą".... Już kiedyś rozmawialiśmy o Montanie Testowałem ją intensywnie przez ostatnie +20tys. km w warunkach od nawet śniegu, przez wodę (słoną też), kurz, piach, parę gleb (z ręki na beton, no i razem z moto też), słońce w pełni lata, przemoczoną kieszeń, nieokreślony syf i oczywiście wielogodzinne wibracje. Przetrzymała wszystko bez najmniejszego uszczerbku. Dla mnie więc jej "outdoorowość" jest raczej bezdyskusyjna Dodatkowo używałem jej także w zaciszu samochodu gdzie również bardzo dobrze dawała sobie radę.
Nawiasem mówiąc, co to jest "outdoorowość"? Wszystkie nawigacje które się montuje na moto są z definicji outdoorowe. Pytanie: jak długo wytrzymają w takich warunkach?

Teraz co do samej dyskusji: jeśli zapomnimy na chwilę o kosztach, to wybierając nawigację na moto zostają nam u Garmina dwa zdecydowanie najlepsze modele: 62s i Montana (pomińmy zapowiadany na wiosnę nowy Oregon 600/650, bo to wielka nadzieja i równie wielka niewiadoma). Który z nich wybrać?
Oba są w pewnym stopniu identyczne, lub bardzo podobne: można do nich instalować te same mapy wektorowe i rastrowe, w obu identycznie zarządza się tymi mapami, podobnie jak i śladami, punktami własnymi , POI, trasami. W obu są kompasy magnetyczne, barometry, podobne 'komputery podróży', sposoby nawigacji 'na krechę', 'celuj i jedź', pomiary powierzchni, kalendarze, stopery, alarmy, etc, etc. Innymi słowy: możliwości nawigacyjne oba modele mają IDENTYCZNE. W obu modelach software jest już po wielu update'ach dopracowany i w zasadzie (...w zasadzie...) urządzenia pracują pewnie i bez zwiech. A to nie jest wcale takie oczywiste u Garmina Do tego można dorzucić zbliżone wymiary zewnętrzne (wliczając antenę w 62s), tę samą klase wodoszczelności (ipx7) i podobną widzialność ekranu w pełnym słońcu. Choć tutaj moim zdaniem Montana jednak wygrywa. Ale mniejsza o to - w obu widać dobrze! Oba pracują na akumulatorkach podobnie długo - realnie rzecz biorąc kilkanaście godzin.

A teraz różnice -są one znaczne i wynikają (moim zdaniem) niemal WYŁĄCZNIE z innej koncepcji hardware: Montana jest dotykowcem, a 62s jest guzikowcem.
Montana ma olbrzymi jak na outdoorowca ekran, bo nie musi mieć przycisków, 62s ma ten ekran duuużo mniejszy, bo musi mieć miejsce na kupę guzików.
Guziki są o wiele wygodniejsze do naciskania szczególnie w rękawicy, bo czuje się je pod palcem. Ale ja niestety już muszę mieć duży ekran żeby coś widzieć bez okularów i ekran wielkości większego znaczka pocztowego (w 62s) dla mnie odpada. Poza tym nawet mając guziki bałbym się gmerać przy nich jadąc nawet dobrej jakości gruntówką i trzymając kierownicę jedną ręką. Raczej się wtedy zatrzymuję..
Wadą ekranu dotykowego (szczególnie dużego!) jest większe ryzyko uszkodzenia przy glebie. Ryzyko jest większe jeśli upuszczasz go z ręki na kamienie. Uszkodzenie ekranu wyłącza cały gps z użytku. Inaczej jest w 62s, który ma grubszą szybkę i nawet solidniejsze uderzenie nic mu nie zrobi.
Z drugiej jednak strony uszkodzenie ekranu gps-a wpiętego w uchwyt na moto jest raczej mniej prawdopodobne.
Piasek i kurz nie są żadnym problemem po założeniu folii ochronnej na ekran - testowałem.

Właściwie jedyną poważną wadą 62s na którą powinno się zwrócić uwagę jest sposób zasilania na motocyklu. 62s nie ma własnego uchwytu motocyklowego z bezpośrednim zasilaniem (Montana ma!). Zasilanie tutaj jest po kabelku usb, który jest upierdliwy i lubi się wysuwać przy wibracjach, a samo połączenie nie jest wodoszczelne. Pozostaje opcja jazdy na akumulatorkach i wymiana ich/doładowywania co kilkanaście godzin.
Montana ma swój własny uchwyt, podłączany do instalacji motocykla, z uszczelnionymi stykami.
Z kolei moim zdaniem jedyną wadą Montany jest właśnie większe ryzyko uszkodzenia ekranu przy upadku na kamienie. I tylko w tym jednym przypadku mogę się zgodzić na 'mniejszą outdoorowość' Montany

Z różnic dotykowiec/guzikowiec wynikają też odmienności w ergonomii samego software'u. Ale to jest już kwestia tylko i wyłącznie przyzwyczajenia.

Pozostałe modele Garmina nadają sie na enduro już w wyraźnie mniejszym stopniu, mając te czy inne braki w hard- i software. No i teraz właśnie, przeczytawszy to poprzednie zdanie możemy wrócić do finansów:
62s:
http://gps-y.pl/product_info.php/cPa...roducts_id/253
i Montana:
http://gps-y.pl/product_info.php/cPa...roducts_id/278

.... no tak, a więc pozostałe modele Garmina oraz innych prducentów nawigacji mają sporo istotnych zalet i świetnie nadają się także na motocykl.......

Nno, chyba wystarczy.
Zdrówko,
Miszel