Historia jednego podwórza czyli Elwood, skąd Ty mieszkasz?

[El Czariusz]

Zdjęcia...
Nikt mnie NIGDY o zdjęcia nie prosił.
Powód banalny. Nie robię zdjęć ładnych. Czasami trafi się ślepemu ziarno.
Za to kiedyś bardzo często proszono mnie o info wszelakie.
Udzielałem pełne albo czasami oferowałem pomoc jak onegdaj Emkowi, co w sumie bardzo mi się opłaciło, bo Emkowi udało się zgrać z mojej starej 60-tki szlak, który przejechałem w 2008.
Przez blisko 17 lat byłem tylko hipotetycznie pewien, że zawitałem na przełęcz Bedel. Po odczytaniu zapisu, stało się to faktem.

Jedna zapomnianych, historycznych nitek jedwabnego szlaku.
Ta opisywana przeze mnie związana z tym szlakiem historia na całe lata podzieliła środowisko. Finałem tej historii jest słynny sen.
Sen dopisał niesamowity jej koniec.

Kończąc temat zdjęć wraz z dyskiem poszedł w niebyt archiwalny zapis mażenady
Po dwóch przeprowadzkach zdjęcia i filmy zapisane na nigdy nieodczytanych płytach też gdzieś gniją powoli we własnym mroku.
Ostał się jeno ten kalendarz. Nie chcę się "zgubić". Ostał na dysku kompa.

Tak dumając nad sprinterskim charakterem wyprawy Chomika zupełnie się jemu nie dziwię.
Tak ja zawsze traktowałem Rosję czy Kazachstan. Zwłaszcza ten ostatni.
Rosję naogladałem się stacjonarnie jeszcze za komuny.
Za komuny zaliczyłem transsyberyjska kolej i to też niezła historia sama w sobie. Najgorzej wrażenie Rosja zrobiła na mnie tuż po rozpadzie ZSRR.
Im dalej na wschód tym większy dramat.

Kiedyś jedynym dostępnym zapisem drogi w Rosji był ich i atlas samochodowy. Mam jego dwie wersje papierowe. Komunistyczna i poradziecką.
Mniejsze miasteczka miały obwodnicę, większe musiałes przejechać i to było wyzwanie samo w sobie albowiem globus radziecki nie inwestował w tablice informacyjne.
Mając na kolanach atlas jechałeś na słońce (najlepiej) wcześniej określając świata strony. Zasadniczo głównym kierunkiem dla takich jak my była od wschód/zachód.
Trza było mieć trochę szczęścia by od razu trafić w drogę wyjazdową. Przejedź tak kilkumilionową, rosyjską metropolię...
Pamiętam, że w 2007 z Omska wyprowadził mnie taksówkarz.

Niestety (lub stety) trza do roboty.
Kupa zrobiona, można startować.