Laweciarstwo na Balkanach.

[hans]

No tak.
Dorwawszy się co nieco do kompa, śpieszę odrabiać zaległości.

W temacie motocykli - dojechały wszystkie, w bez większych przygód. Mielismy (Adam i ja) drobne problemy ze wskazaniami liczników i - pomimo litrów wylanego WD40 - do końca wskazywały co chciały i kiedy chciały ; )

U mnie - jak wszystko wskazuje - było gdzieś przebicie na cewce lub kablu WN, na tyle malutkie ze kłopotów z jazdą nie powodowało, ale pracę obrotomierza w Acewell'u już zaburzało. Co u Adama - ja nie znaju.

Najbardziej irytujące było to, że najstarszy motocykl w zestawie (1995 DR'ka Cleo) nie miał ŻADNYCH fochów, kichów, wachań i NIC nie trzeba było o nim myśleć.

Ale - do rzeczy.

Towarzystwo na szczecie doborowe i wesołe:


A miejscówka w Brodzie - zanim spadła 8 godzinna ulewa wyglądala tak:


a leniwy poranek tak:


na szczęście potem:
- słońce wzeszło
- mgła się rozwiała
- krowy se poszły
- kupy po krowach zostały
- zrobiło się ciepło
- zarzuciliśmy bezowocne próby dojścia do ładu z licznikami
- rzeczy wyschły
- se pojechaliśmy dalej.

A na tej granicy Macedońskiej było tak:




Co do deszczu - tak, na początku przez pierwsze dni ciut padało. Czasem nawet więcej niż ciut. Adam - jak chcesz bez deszczu to najlepiej beze mnie. I w przeciwnym kierunku. I miesiącu

Mi zawsze pada....

Przejście KOS-AL wyczailiśmy na mapach googla na wysokości Shishtavec'a.

Takie baraki w górach na polnej drodze:


I zaczęło się. Że się nie da. Że to przejście lokalne. Że kosovarzy wypuszcza, ale, albańczycy wpuścić już nie mogą, że nie wolno im. Że niebezpiecznie, Że bandyci z bronią, że napady i złodzieje (kurna, rok wcześniej spaliśmy z Cleo 2 km od tegoż przejścia po albańskiej stronie i owszem, słyszałem strzały ale...). I tu - obstawiający przejście w ramach KFOR tureccy żandarmi (ten biały SUV na filmie)- się zmyli. I właściwie zaczęło się dać, ale układ był prosty. Albańczycy wpuszczają nas bez pokwitowania, czyli pieczątek w paszportach, a w razie czego zaprzeczają, że tędy wjechaliśmy. Szlaban w górę - droga wolna, jedźcie.

Nie wjechaliśmy. Wjechaliśmy przez Kukes, i rozbiliśmy się gdzieś. Nie wiem dokładnie gdzie, ale było ładnie. I zimno.







A kolejnego dnia, prawie spłonęliśmy żywcem, ale o tym potem....
PS. powyższe filmiki maja charakter nieobrobiony i poglądowy. Sensowny film, taki poskładany i z muzyką - później. ; )